My broken heart blog..... ( tula)

Puso! puso! bakit patuloy na bigo?

Bakit lagi kong binabalikan ang nakaraan,

Hanggang ngayon naalala ko parin

Ang pag-ibig na walang hanggan.

Kailan kaya makakalimutan

Ang pag-irog na dapat ng humimlay,

At dapat ng ibaon sa lalim ng kariktan.

Daratin pa kaya! ang talon ng kagalakan

Sa isang pagsinta na sa nobela makakatan.

At sa pusod ng dagat aking naramdaman

Ang pagmamahal na naka tambay.....

"Sa bawat pintig ng aking puso,

ay bukal ng pag-ibig na walang hanggan,

ang nais iparating ng pusong sugatan"

'Pusong dugoan at matang luhaan',

parating nagsasalubong sa ilog ng kapighatian.

Bakit pag-ibig ko, puro kasawian,

ninanais ko sana, na magpatiwakal,

ngunit mali raw, ang sabi ni Inay!

Kaya ako'y patuloy na nabubuhay

Sana dumating ang araw na aking matagpuan

ang ganap at purong pag-ibig,

na hindi matatawag na hiram.

Katulad ng umaga't bukang liwayway

na hinahagkan ni haring araw.

Kasabay nito ako ay gigising,

na may kagalakan sa piling ni mahal........